Spośród wszystkich grzybów z rodzaju drożdżopodobnych do zakażenia u człowieka najczęściej dochodzi grzybami z gatunku Candida albicans. Zwykle zajęte są miejsca wilgotne (np. śluzówki jamy ustnej i narządów moczowo-płciowych) lub osłonięte (np. stopy w nieprzewiewanym obuwiu).

Drożdżaki z gatunku C.albicans są naturalną florą błon śluzowych i skóry u człowieka, dlatego niekiedy trudno jest rozstrzygnąć, kiedy stają się patogenem (czynnikiem chorobotwórczym). O patogenności tego grzyba decyduje obraz kliniczny, tzn. jeśli występuje rumień lub inne oznaki zapalenia, można go uznać za patogenny. O stanie nieprawidłowym świadczy dodatni posiew materiału z miejsc innych niż błony śluzowe i otwory naturalne ciała człowieka.

Kandydoza błon śluzowych

Najczęstszym umiejscowieniem są śluzówki jamy ustnej (często pod źle dopasowaną protezą stomatologiczną), a także srom i pochwa. Kandydoza błon śluzowych jamy ustnej przyjmuje postać białawych plam, przypominających ścięte mleko; zmiany te mogą się zlewać ze sobą i tworzyć rozległe formy. Białe, serowate nawarstwienia na śluzówkach dające się łatwo zdrapać, potocznie nazywane są pleśniawkami. Ból i pieczenie świadczą o ostrym stanie zapalnym błon śluzowych. Zakażenia drożdżakowe błon śluzowych są nierzadko pierwszym objawem cukrzycy.

Kandydoza narządów płciowych jest szeroko rozpowszechniona. Ocenia się, że prawie każda kobieta przynajmniej raz w swoim życiu zachoruje na kandydozę pochwy oraz wystąpi ona u 30% kobiet ciężarnych. U kobiet objawia się swędzeniem i bólem pochwy oraz warg sromowych. Pojawiają się gęste, serowate upławy o nieprzyjemnym zapachu, może się także pojawić rumień ze złuszczaniem. U mężczyzn drożdżyca występuje rzadko i może wywoływać zapalenie żołędzi.